Hi Stan,
Het blijft toch een handig ding als je zijn beperking kenmt kun je er rekening mee houden. Ze hebben een gevoelige ingang. De static en signalen op bv mijn dipool zijn enorm. Ben daar voorzichtig mee. Ik meet alleen via een directonal coupler , bleeder weerstanden en verzwakkers aan antennes. Bij mij springen soms de vonken over tussen de uiteinde van de kippenladder (als hij dus gewoon loshangt) sluit je op zo'n moment je MFJ aan dan is het einde oefening. Eerst de anteene kortsluiten en dan snel meten als je zeker weet dat er nergens onweer in de buurt is (in de buurt is meestal lang voordat je het ziet of hoort)
Die calibratie ken ik. Ik heb daarna gekeken om eventueel die van Vic te calibreren maar die methode is geen goede. Alleen vond Vic dat niet nodig. De SWR klopte en dat was het belangrijkste. Er is een site, ik zou weer even moeten zoeken, die gemaakt is door de man die toen der tijd de MFJ heeft ontwikkeld. Daar staat de juiste methode.
http://www.zendamateur.com/viewtopic.ph ... e841ca04c0 (hier staat hij ergens tussen) Het probleem is bv dat ze gebruik maken van afwijkende impedanties (tov de standaard verkrijgbare kalibratie standaards). Ze adviseren om een weerstand te solderen op een connector. Dat kan alleen als je dat op de juiste manier doet met SMD. Twee smd's tegen over elkaar en dat is best lastig. Er zijn zelfs MFJ's met SO239. Een SO239 is al geen 50 ohm (veel geloven dat niet, maar doe maar een tdr meting of kijk in de datasheets, het is eigenlijk een afgeschermde banaan)
Als je wil kan ik de jouwe een keer vergelijken met mijn digitale VNA. Dan weet je de afwijking en kan je er rekening mee houden. En kan ik zien wat een net gecalibreerde MFJ doet. (en jij nog verhaal halen als ze er een zooitje van hebben gemaakt) Een simpele test: niets aangesloten moet de impedantie oneindig zijn en puur ohms. Met een kortsluiting er op (beide direct aan de connector) moet de R nul zijn en ook puur ohms. Een goede short heeft toch nog een heel kleine inductie maar die calibreer je weg. Een goede open heeft een heel klein beetje capaciteit (bv 10 fF) Een load heeft ook inductie en capaciteit. Juist gemaakt vallen die nagenoeg tegen elkaar weg.
De MFJ is volgens de ontwerper ontstaan in een tijd dat je als amateur kon kiezen tussen een swr meter of niks. Dit was een enorme stap voorwaards. (een ruisbrug was vergelijkbaar, maar die was wel preciezer alleen veel minder gebruiksvriendelijk en moeilijk goed te bouwen) VNA's waren begin jaren 80 onbetaalbaar (de eerste commerciele VNA's waren toen net 10-15 jaar op de markt. Mijn HP is een van de eerste en die is uit 1968) Nu koop je voor de prijs van de MFJ een miniVNA. Dat is een goed ding voor veldgebruik, vooral de nieuwe pro-versie maar die is dan te duur tov de VNWA die 1300MHz haalt ipv 200MHz en aan de T-check kan voldoen.
Op het moment dat jou antenne perfect 50 ohm is over heel het bereik dan zal je met elke lengte coax 50 ohm meten. Als je antenne geen 50 ohm is, zoals in dit geval dan transformeert je kabel. Als hij dus langere of kortere kabel heeft zal hij iets anders meten. Wat je kan doen is je gemeten waarde in smith zetten en dan de transmissielijnlengte intekenen. Daarna weet je de echte antenne impedantie. Dan meet je bij hem aan de kabel, trek je de transmissielijn bij hem er ook af en weet je de antenne zelf. De hoogte, omgeving, eventuele andere antennes in de buurt bepalen mede de impedantie. Mijn dipool meet bv op bepaalde banden capacitief terwiojl hij daar langer is en inductief zou moeten zijn. Na de open lijn transformatie te hebben gecorrigeerd blijkt hij inderdaad inductief te zijn. Op 40 meter is hij enorm hoog ohmig maar in werkelijkheid is hij daar eigenlijk heel goed. De lijn transformeert daar gewoon ongelukkig. Ik zou om hem optimaal te hebben voor zoveel mogelijk banden ongeveer 10 meter open lijn moeten toevoegen. Nu kan mijn tuner het aan en een open lijn is nagenoeg verliesvrij dus een hoge VSWR op de lijn is niet erg, Bij coax lopen de verliezen dan op met de swr en lengte. En dan zijn er nog de coaxverliezen zelf. Dat is niet alleen de soort. Ik heb dubbel afgeschermd belden RG58 wat beter is als RG213 gemaakt van pisbakken koper en ommanteling die je met een vergrootglas moet zoeken. Ik heb zelfs rg58 gemeten die niet eens 50 ohm is (die was zelfs bijna 75 ohm)
Jou kabel is ongeveer een halve golf, die van Oene een kwart golf. Dat betekent dat jij ongeveer ziet wat je antenne is maar hij krijgt de maximale transformatie.
25 meter belden 8267 kwaliteit RG213 bij 20 graden op 7MHz met 100W in geeft bij een swr van 1 een output van 90,68W (0,425dB)
Bij een swr van 1,6 is dat 89,7W en bij 3 is het 85,6. In jou geval verlies je dus maar een watt of 10.
Ik heb in mijn calculator helaas niet de specs van aircell 7 maar dat is ongeveer 3x zo hoog. Bij metingen moet je dus in de gaten houden dat ongeveer 10% van je analyser signaal verdwijnt op de heenweg. Dan reflecteert een deel door misaanpassing maar van die reflectie verdwijnt ook weer 10%. Dat vertekent je meting maar is wel allemaal uit te rekenen.
a1 is je incident: dat is 100%
b2 komt bij je antenne aan. Dat is dus 90%
a2 is je reflectie die is dus x% van die 90%
b1 is wat je analyser ziet als reflectie en dat is x-10%.
Je weet b1: daar is je VSWR op gebaseerd. Dat is weer terug te berekenen naar het reflectie coëfficiënt. De wave quantaties a en b zijn de wortel uit het vermogen. Of te wel a² is vermogen en b² is vermogen in Watt. Dat kan je dan weer omzetten naar dBm.
Wil je beide situaties goed vergelijken dan zul je dit allemaal moeten doen ben ik bang. Anders is het een leuk middagje bezig zijn maar denk ik niet dat je veel verder komt.
Ik heb wel een spreadsheet voor je waar je al die dingen snel mee om kan rekenen. Dat transmissie transformatie gebeuren kun je ook met sommige progjes doen. Heb ik ook een spreadsheet voor eventueel.
b1 is ge reflectie.
Zo ik draaf weer wat door maar zoals antennes jou hobby zijn is netwerk analyse de mijne. Ik doe alleen weinig met antennes.
73
Fred